Wat aanvankelijk begon als een beloftevol succesvol legislatuureinde (de

geslaagde fusie van BKZ en derhalve de gebieds-en machtsuitbreiding) is dit 

ook verstoord door enige zware morele struikelstenen (niet te verwarren met

tegelwipperij) op de weg.

 

Wordt men naarmate men ouder wordt, toch een karikatuur van zichzelf?

Op elke carrière komt er sleet.

Vier ambtstermijnen van burgemeester is allicht te zwaar voor een mens alleen.

Hoewel, misschien was elke legislatuur er één te veel.

Al die tijd is het of we nooit uit Oberbayeren (Beieren),

de bierfeesten en het populisme zijn geraakt.

Alleen de lederen broek ontbrak er nog aan.

Of liep daar niet één van de laatste overlevende neven

van de heren van Beveren, 

die terug uit het veen was opgestaan?

 

De burgemeester aan het alcoholslot

(op basis van het verslag van  VRT -radio 2,  22/4/2024, Geert Houck)

 

“Op  22 juni 2023 kwam burgemeester Van de Vijver terug van een bezoek aan zijn stamcafé De voermansrust in Kruibeke (voor de habitués: Roos Pap, nvdr). In de Bosdamlaan in Beveren raakte hij een geparkeerde auto, die daarbij beschadigd raakte. (voor de mensen van de streek: dat is wel niet de kortste en logische weg van Roos Pap naar Haasdonk). De burgemeester verwittigde zelf de politie, die de vaststellingen kwam doen. Ze namen ook een ademtest af. Daaruit bleek dat er 2,3 promille alcohol in zijn bloed zat. Dat is meer dan 4 keer de toegelaten hoeveelheid.

Vrouwe Justitia is blind en kent geen onderscheid naar rang of stand. Op 22/4/2024 diende de burgemeester voor de politierechtbank te verschijnen.

“De procureur vroeg voor de burgemeester een rijverbod van twee maanden, een zware boete én een rijverbod. “U heeft een voorbeeldfunctie niet alleen als burgemeester, maar ook als hoofd van de politie”, betoogde de procureur in haar vordering.  

De burgemeester was persoonlijk aanwezig in de rechtbank. Hij en zijn advocaat ontkenden de feiten niet. “Mijn cliënt heeft onmiddellijk zijn fout toegegeven en heeft zelfs overigens een eigen persbericht verspreid waarin hij zijn schuld erkende", zegt zijn raadsman.

“Ik besef zeer goed dat dit nooit mocht gebeuren en ook nooit meer zal gebeuren”, aldus Van de Vijver. Ik heb meteen na de feiten een fiets aangekocht waarmee ik intussen al meer dan duizend kilometer op de teller heb".

Toch legde de rechtbank de burgemeester een strenge straf op. Vanwege de ernst van de overtreding, moet hij voor één jaar een alcoholslot in zijn wagen installeren. Hij mag ook één maand niet met de wagen rijden en moet een boete van 1.600 euro betalen.  De burgemeester zou niet in beroep gaan.

 

Een politiek mandaat: geen wandeling door het park

Voor een politiek geëngageerd persoon, die zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid wil opnemen en het goede wenst  te doen voor zijn gemeente, loopt niet altijd alles van een leien dak.

Vol van goede bedoelingen wordt er hem altijd wel iets in de weg gelegd om “goed” te doen.

Reeds na een eerste legislatuur burgemeesterschap (oktober 2012) is er kritiek van de groep Groen-Spa, nochtans, naar eigen zeggen,  de preferentiële coalitiepartner van de uittredende burgemeester. Volgens deze groep is er met Marc Van de Vijver geen hoop op een beter bestuur met een meer transparante beleidsvoering en meer inspraak voor de burgers . (Waaslandkrant, 23/10/2012). Bij de onderhandelingen is hij dan ook bereid zijn mandaat ter beschikking te stellen van de partij om vernieuwing een kans te geven. (Belga, 23/10/2012). 

Achter de rug werd tijdens het weekend toch een akkoord gesloten  met de NVA, waarbij Van de Vijver burgemeester blijft. Dit maneuver zou mede bekokstoofd zijn door de nationale politiek (De Crem; Peeters en De Wever) . Beveren als één van de bastions van de Vlaamse onafhanjkelijkheid. Bovendien wordt Bruno Stevenheydens (toen lijsttrekker van de NVA), eerste schepen. Een man van eigen volk, maar wel van het Antwerpse en voormalig volksvertegenwoordiger voor het Vlaams belang. Intussen is deze man alweer verdwenen uit het Beverse (nadat hij de toekomst van Ouden Doel en Rapenburg heeft gevrijwaard met de stormram (de lijst Doel 2020 - gemeenteraadsverkiezingen 2019). Het lijken wel vrijbuiters, of tafelspringers. Een beetje Alkibiades: eerst vechten aan de kant van de Spartanen, dan aan de kant van de Atheners. Een ridder moet ergens voor kunnen vechten. Wel altijd vergezeld van een serieel monogame partner. Vrouwenemancipatie!

 

Afscheid van de nationale politiek

In het vooruitzicht van de nationale en Europese verkiezingen heeft burgemeester Van de Vijver reeds in augustus 2023 aangegeven niet langer op een nationale lijst te staan om deze te steunen. Hij heeft grootsere plannen in het hoofd (fusie met BKZ), en zal volop focussen op de lokale politiek.

De burgemeester is effectief lid geweest van het Vlaams parlement van 2009 tot 2014.

Toch even kijken hoever die steun precies ging.

Het archief van de site “Ze werken voor jou” (analyse van studenten Pol en Soc op basis van de registraties door het Vlaams Parlement.) Geeft aan dat betrokkene in die legislatuur vijf schriftelijke vragen heeft ingediend en één actualiteitsmotie.

Op 92 procent van de plenaire vergaderingen was hij aanwezig (op basis daarvan wordt trouwens het loon aangepast, nvdr), terwijl hij voor 3 op de vier commissievergaderingen verstek gaf. Het gemiddeld parlementslid is twee op de drie commissievergaderingen aanwezig. Dan moet je weten dat het belangrijkste parlementair werk gebeurt in de commissies (bvb de commissie voor de volksgezondheid). De commissies zijn in feite mini-parlementen die een afspiegeling zijn van de verhoudingen in de Plenaire vergadering (Een commissie telt 15 leden, verdeeld volgens de sterkte van de fracties). Hier wordt indicatief gestemd en dit stemresultaat zal zich meestal ook in de plenaire vergadering voordoen.

De inhoudelijke inbreng van de burgemeester blijkt dus minimaal te zijn geweest.

Ja, een burgemeester met dubbelmandaat moet nu éénmaal overal tegelijkertijd zijn. 

Niet voor mensen weggelegd. Uiteindelijk dreigt men nergens te zijn. Een mandaat, gekregen door de burgers moet ernstig worden genomen. Een burgemeester die dit mandaat combineert met een parlementair mandaat geniet 1,5 wedde van een parlementair.

In een repliek op de kritiek van de NVA in een brochure nav de verkiezingen voor de legislatuur  2019, vergelijkt Van de Vijver zich met de partijvoorzitters (o.m. De Wever, NVA) , die nemen traditioneel ook enkel aan de stemmingen in plenaire deel (wegens belangrijker zaken te doen!).

Hij zegt voltijds burgemeester te zijn van Beveren en het Vlaams parlement biedt hem een netwerk om voor een aantal belangrijke dossiers te lobbyen, al dan niet achter de schermen.

Ook De standaard van 24 /3/2014 merkt op dat Van de Vijver het minst actieve lid was in de voorbije periode. 

“Het werk in het parlement is meer dan het stellen van vragen en het indienen van decreten”, verdedigt hekkensluiter Marc Van de Vijver zich. “Ik heb me de voorbije jaren vooral bezig gehouden met streekdossiers. Dat betekent inderdaad dat ik in het theater van het parlement niet voortdurend initiatieven heb genomen. Ik ben meer bezig geweest met lobbywerk.”

Respect voor de parlementaire democratie blijkt daar niet direct uit.

Veel vruchten heeft al dat gelobby  (dat dan toch een zware reductie is van het mandaat van Vlaams Volksvertegenwoordiger) niet opgeleverd. De heraanleg van de N34 (Melsele naar de industriezone en vluchtweg in het kader van Sevesorampen) stelt zich sinds het begin van de industriële ontwikkeling van de Linkeroever begin jaren 70. In 2023 is de helft van die weg aangelegd. Dat heeft dus een lobbywerk gevraagd gedurende meer dan 50 jaar!

De realisatie van de dorpsdoortochten (een concept van de Vlaamse Gemeenschap) is voor Melsele voor het eerst aangekondigd in het Structuurplan voor Melsele (1994). Gerealiseerd in 2023: dertig jaar lobbyen!

Het vele gelobby blijkt dus niet zo rendabel geweest  te zijn. Wat met een gemeente die geen nationaal parlementslid in de rangen heeft? Elke gemeente dus zijn lobbyist in het parlement en dus: meer parlementairen.

In een evaluatie van de activiteiten van de Vlaamse parlementsleden voor de legislatuur 2009-2014 , door het Nieuwsblad (9 mei 2014,p.21) wordt in het rapport van Marc Van de Vijver, het volgende geformuleerd:

“De burgemeester van Beveren heeft volgens vriend en vijand niets gepresteerd. Dat betekent nog niet dat hij straks verdwijnt: de kiezer houdt van hem. In 2009 werd hij als lijstduwer rechtstreeks verkozen. Nu kan dat weer.”

Bij de verkiezingen in mei 2014 voor het Vlaams parlement was Van de Vijver (weerom als lijstduwer) niet verkozen.

Hij zal gemist worden in het Vlaams parlement.

 

Een voormalig parlementslid en collega van Van de Vijver vertelde ooit ook dat Van de Vijver nooit opdook in de wekelijkse fractievergadering van de CD&V parlementsleden. De fractievergadering is de belangrijkste vergadering van een partij waarbij de standpunten worden bepaald tav geagendeerde thema’s in de plenaire, waar het werk wordt verdeeld onder de parlementsleden: wie dient een voorstel in, wie wordt rapporteur, enz.  Van de Vijver: nooit gezien.

 

 

Nepobaby’s in de politiek

In 2023 organiseerde Van Dale, naar jaarlijkse gewoonte, een verkiezing voor het woord van het jaar. Graaiflatie, (het doorberekenen van de kostenstijgingen aan de consument, om de winst op peil te houden) haalde het met 36,7 procent. Als tweede woord komt “nepobaby” uit de bus met 11,9 procent.

Woorden verwijzen naar een werkelijkheid.

Niet toevallig  komen in de legislatuur 2019 - 2024 in Beveren twee jongelingen naar voor die, mochten zij niet de zoon en schoonzoon zijn van de burgemeester, heel wat langer hadden moeten ploeteren (met vallen en opstaan) in de krochten en het modderparcours van de politiek, om te staan waar ze nu staan.

Vooreerst is het al een raadsel hoe het partijbestuur van de CD&V het aanvaardt en gedoogt dat drie familieleden op één en dezelfde lijst figureren. Is het omwille van de noodzakelijke verjonging van de partij? Dat moeten dan toch wel  gasten zijn met uitzonderlijke kwaliteiten. In een bevolkingscohorte tussen 18-en 30, ( laten we zelfs de -35 dertigers ook meerekenen volgens het statuut van de CD&V jongeren), moeten er onder deze duizenden jongeren toch nog wel een aanzienlijk aantal gasten zijn met dezelfde kwaliteiten en die gemotiveerd zijn om aan politiek te doen (op basis van de bevolkingsstatistieken van Beveren kan de cohorte 18-35 jaar op ongeveer 10.000 geraamd worden).

Dergelijke zogezegde verjongingsoperatie is uiteindelijk toch maar een vervroegde veroudering: want dit soort jongelingen (deze fils à papa) reproduceert toch maar enkel de instructie van de “oude wijze man” in een patriarchaal systeem.

Men zal zeggen: ja maar deze gedreven idealistische knapen hebben toch ook het recht om “maatschappelijke verantwoordelijkheid op te nemen”(sic). En de kansen van andere jongeren dan?

We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat er binnen dat partijbestuur een stille terreur heerst en dat sommige jongeren hun kop niet durven uitsteken om toekomstige kansen niet uit te sluiten. Geruchten doen de ronde dat het aantal bestuursleden dat regelmatig aan de bestuursvergaderingen deelneemt zienderogen krimpt. Dat wijst toch op een ontevredenheid, frustratie, ontgoocheling. Er zouden nog slechts een 30-tal mensen stemgerechtigd zijn. Het bestuur bestaat in principe uit een 100-tal mensen. De interne partijdemocratie komt dus zwaar onder druk. Deze situatie leidt waarschijnlijk ook tot bovenvermelde uitwassen.

Komen we dan tot de samenstelling van de bestuursorganen: sommige leden uit de gemeenteraad krijgen een uitvoerend mandaat van Burgemeester of Schepen. Wettelijk mogen familieleden niet samen zetelen in de gemeenteraad en dus ook niet in het  schepencollege teneinde belangenvermenging  te vermijden.

Voor de bloedeigen zoon is het duidelijk dat deze niet kan zetelen in de raad waar de vader burgemeester is. Maar plots wordt de “de facto” schoonzoon een juridische vreemde. Enige band of verwantschap wordt ontkend (volgens talloze geruchten). Er was een tijd dat ongehuwden niet op een katholieke lijst mochten figureren. Van plat politiek opportunisme gesproken.  De arrogantie van de macht!

Voor de eigen zoon wordt een uitweg gevonden als voorzitter van de Huisvestingsmaatschappij. Deze maatschappij beheert ingevolge een recent fusieproces een 4000-tal sociale woningen.

Naar enige referenties op het vlak van sociaal huisvestingsbeleid  is het hopeloos zoeken. Uit de talloze folders kan onthouden worden dat beide jongeren zich vooral onderscheiden hebben bij het organiseren van de Beverse feesten.

Misschien kan de burgemeester nog enige inspiratie opdoen bij Caligula, de Romeinse keizer die zelfs zijn paard tot senator benoemde. Wellicht heeft Van de Vijver ook nog wel één of ander edel dier op stal, om tot schepen te promoveren.

Nepotisme, het is van alle tijden, maar het valt daarom niet goed te keuren, want on-democratisch (machtsconcentratie). Politiek-deontologisch is het een zeer bedenkelijke praktijk.

Het wordt kritisch uitkijken naar de komende lijstvorming van het consortium  Wij, Samen sterk. Een éénpersoonsnummertje (coalitie van CD&V en Open VLD) van Van de Vijver, waarvan de beslissingen achteraf worden bezegeld door de partij.

Het ziet er naar uit dat Van de vijver tijdens zijn vierde ambtstermijn, een dynastie zal vormen met zijn familiale protégees. Met het nodige Trumpgehalte straalt hij zelfverzekerdheid en strijdvaardigheid uit.

Onwillekeurig moet hierbij ook gedacht worden aan de Kennedy’s.

Zo zou John Kennedy ooit (begin van de jaren 60) gezegd hebben:  Ikzelf, President van America; mijn broer Robert, Minister van Justitie en mijn broer Teddy (Edward), Senator voor de Staat Massachusetts, wij zijn heel sterk gehecht aan de democratische principes!

 

Wij-samen sterk

In oktober 2023 wordt de strategie van Burgemeester Van de Vijver geopenbaard. 

De burgemeester komt bij de verkiezingen in 2024 op onder een nieuwe naam.

Volgens zijn analyse heeft de burger immers een afkeer van de particratie. Overigens wordt er op lokaal vlak anders gestemd (hoe anders?) dan op nationaal vlak. (toch volgen de lokale trends, met enige vertraging, de nationale verkiezingstrends. Naar eigen zeggen kent de burgemeester veel mensen die op lokaal vlak voor hem stemmen, maar die toch vanuit loyaliteit, trouw blijven aan hun partij op nationaal vlak. Hier staat een man op in de geschiedenis die alle ideologieën en verschillen overspant!)

De lijst zal worden gevormd door mensen van de CD&V, Open VLD en onafhankelijken. Kiezers die zich niet willen binden aan een partij vormen de doelgroep.

De burger heeft het gehad met de particratie (zegt de man die al meer dan 20 jaar een uitvoerend mandaat heeft, dankzij die particratie. Hij is namelijk het product van de soms grillige beslissingsmechanismen van zijn partij en heeft er zijn carrière aan te danken).

Nu moet de particratie op de schop, want gemeenten willen kiezen voor een eigen project.

Benieuwd wat dat precies mag zijn. Waarom heeft hij dat niet eerder ingezien? Als die particratie dan toch zo nefast is, dan is dat niet sinds gisteren. Had hij niet al lang een alternatief project kunnen voorstellen?

Benieuwd wat dit eigen project wordt: wat casuïstiek? Hier een project, daar een project, zonder globale visie. Als het politiek  maar goed uitkomt. Want wat is de ideologische affiniteit tussen CD&V en Open VLD? Stellen dat op lokaal vlak de traditionele politieke ideologieën geen rol spelen is dus eigenlijk zeggen dat politiek op lokaal vlak overbodig is en beter kan overgelaten worden aan managers. In zijn ogen is lokale politiek enkel “dienstverlening” (dienstbetoon) en de mensen tevreden houden.

Volgens de Stadsmonitor is de tevredenheidsgraad dan ook uitzonderlijk hoog en bereikt zelfs Sovjet scores. De wetenschappelijkheid van dat tevredenheidsonderzoek wordt door veel wetenschappers in vraag gesteld.

Wellicht ziet Van de Vijver deze legislatuur als zijn laatste en voert hij een éénpersoonsnummertje op (na jarenlang op de CD&V geparasiteerd te hebben). Plots blijkt die partij een  overbodig vehikel. Beter een kunstmatig verkiezingsvehikel creëren dat hij zelf naar de hand kan zetten. Een kartel van meerdere partijen vernauwt ook de democratie. Er zijn minder keuzemogelijkheden.

Een volledige depolitisering dus tenzij de strijd rond zijn persoon (keuze voor mij of tegen mij): dat neemt gevaarlijke totalitaire proporties aan.

 

Dit komt dus neer op het einde van de lokale democratie: er moet niet langer gekozen worden over principes. Maar achter elk project schuilt toch een zekere visie, een ideologie. Dat precies is de basis van democratie; niet de keuze van de diameter van een riolering, of het uitwerken van verkeerstechnische oplossingen. Dat is een kwestie voor technici.

Wat met de trouwe CD&V partijmilitanten in dit alles: die zien plots hun politieke kansen ingeperkt door “politieke exoten”.  De interne partijdemocratie wordt gefnuikt. Er heerst een zekere lethargie. Trouwe leden blijven weg. Als er iemand is die de partijdemocratie heeft gedegradeerd tot afwijkingen en particratie, dan wel deze man. Iemand die de fundamenten van de christendemocratie ondergraaft wordt toch uit de partij gezet. “Het ranke riet zul je niet breken”.

Men kan zich moeilijk voorstellen hoe de lijstvorming in dergelijk tijdelijk verkiezingsvehikel op democratische wijze kan verlopen. Dat vehikel wordt in theorie gevormd door de  CD&V- partijbesturen en de Open VLD besturen van de drie deelgemeenten. Een samenklontering van 6 partijbesturen dus: dat moet al vlug over een paar honderd mensen gaan. Deze hondsgetrouwe militanten worden dus geacht te stemmen bij de vorming van de kieslijst (en wie weet later bij da aanduiding van de schepenen en andere paragemeentelijke mandaten) over mensen die zij van verre noch van dichten bij kennen. Democratie begint bij interne partijdemocratie en transparantie. In dergelijke chaos heeft de Meester- tovenaar het eerste en het laatste woord!

 

HDH, 06/05/2024